در بدنخانه، روپی کائور در جایجای صفحات از رشد فردی حرف می زند. او از طریق یک سفر موثر و صمیمی به درون، خواننده را به بازدید از گذشته، حال و پتانسیل آینده خود برده و غرق در تفکر میکند.
بدناخنه مجموعهای است از گفتگوهای خالص و صادقانه با خود که یادآور میشود عشق، پذیرش، جامعه، خانواده و تغییر را باید در خود یافت. مضامین طبیعت و پرورش، نور و تار یکی و حتی سپیدترین و سیاهترینها در اینجا در کنار هم آرام میگیرند.