رندی پوش مرد، اما سخنرانی او برای ما، زندگی است.
اگر از آخرین لحظه عمر خود خبر داشتی، چه حکمتی را برای مردم آشکار می‌کردی؟ دلت می‌خواست چه چیز را برای فرزندانت و جامعه به یادگار می‌گذاشتی؟ وقتی از رندی پوش، استاد دانشگاه، تقاضا شد در دانشگاه سخنرانی آخر را انجام دهد، خبر نداشت که به سبب بیماری پیشرفته سرطان، آخرین سخنرانی‌اش خواهد بود. سخنرانی متحول کننده او در مورد بیماری و مرگ نبود. در مورد تحقق رویاهای کودکی؛ غلبه بر مشکلات؛ کمک به دیگران برای رسیدن به آرزوهایشان، مثبت‌اندیشی، شکرگزاری، شادی، صداقت، شرافت و لذت بردن از لحظه به لحظه زندگی بود. او با مطرح کردن درس‌های زندگی توانست یادگاری ارزشمند برای فرزندان خود و جامعه از خود باقی بگذارد.
دیوارهای بلند را نساخته‌اند تا مانع رسیدن ما به رویاهایمان شوند؛ دیوارها را ساخته‌اند تا با تلاش از آنها عبور کنیم و ارزشمندی رویاهایمان را به اثبات برسانیم. این کتاب در بخش بوی کاغذ در سایت متمم معرفی شده است.