با آن‌که زمان متداول‌ترین واژه در هر زبان استء هنوز بشر درباره‌ی تعریف آ« به نتیجه‌ای و به توافقی نرسیده است. اولین تلاش برای تعریف زمان در 1600 سال قبل از طرف فیلسوف مسیحیء آگوستین مقدسء صورت گرفت. او می‌گفت: «آخرء زمان چیست؟ اگر کسی از من بپرسد زمان چیست می‌دانم چیستء اما اگر تعریفش را از من بخواهد نمی‌دانم چه بگویم.»
فلاسفه نمی‌دانند زمان را یک لحظه ببینند یا یک بازه یا گستره‌ای با ابعاد. از طرفی برای فیزیک‌دان‌ها این پرسش مطرح است که آیا زمان واقعا در گذر است و جریان دارد؟ و اگر چنین است چرا این جریان فقط یک سود دارد و آن هم همواره رو به جلو است. آیا سفر در زمان ممکن است؟ عصب‌شناسان و فیزیولوژیست‌ها نیز به سهم خود در تلاش برای درک چنین مسائلی‌اند: مغز چطور زمان را می‌فهمدء چطور آن را اعلام می‌کند؟ چرا تنها نوع بشر می‌تواند خود را در آینده تجسم کند؟ مضاف بر همه‌ی این پرسش‌هاء «زمان در مرکز یکی از بزرگ‌ترین سوالات بشر یعنی موضوع جبر و اختیار قرار دارد»ء آیا آینده یک راه باز و تعریف‌نشده است یا با گذشته از قبل شکل گرفته است؟
هدف این کتاب تلاشی در حد امکان برای یافتن پاسخ این پرسش‌هاست. گو آن‌که قبل از هر چیز باید اعتراف کرد که جواب‌های مربوط به زمان در نهایت به طبیعت مغزء یعنی عضو پاسخ‌گو به این پرسش‌ها باز می‌گردد.