معنای زندگی، «کشف» است. درواقع زندگی، سفر اکتشاف است. چه چیزی را کشف خواهید کرد؟ خود واقعی‌تان را، خودتان را. آنگاه چگونه آنها را در روابط خود مدیریت خواهید کرد؟ در آن تصویر بزرگ، در کجا جای خواهید گرفت؟ زندگی را معنادار، شاد و ایمن خواهید کرد؟ بگذارید دوباره بگویم احساسات ما دائما سرنخ‌هایی درباره این مسائل به ما می‌دهند. وقتی فرد برای روان‌درمانی می‌رود، کاری که درمانگر انجام می‌دهد، این است که به طرف مقابل کمک کند تا احساسات خود را درک کند؛ یعنی «خب پس در آن زمان چه احساسی داشتید؟ در این شرایط چه احساسی کردید؟ آن احساس برای شما چه معنایی داشت؟ متوجه چه چیزی شدید؟» با امثال این سوال‌ها سعی می‌کند احساسات و رویداد‌هایی را که سرکوب شده و همچنان در حال سرکوب شدن هستند، آشکار ساخته و باعث توجه کردن به آنها شود. هدف از آن، این است که به فرد جسارت «سلام» کردن به احساسات و یکپارچگی را بدهد. احساسات ما به ما می‌گویند در صورتی که ذهن ناظر و آگاه خود را رشد دهیم و به راهنمایی آنها گوش کنیم، نیاز‌های ما را درباره مسیری که باید قدم برداریم، می‌گویند.
با همه این خصوصیات شما به هر کجا که بروید، حتی مهم نیست این سفر زندگی چقدر طول می‌کشد، در نهایت ماهیت خود را کشف خواهید کرد.
«از متن کتاب»