پیشگامان اولیه خانواده درمانی خود را پژوهشگر قلمداد می‌کردند و هیچ تمایزی بین درمانگر و پژوهشگر وجود نداشت، به رغم پیشرفت‌هایی که در حوزه روش‌شناسی اتفاق افتاده است هنوز پژوهش‌ها با روش‌های سنتی و بر پایه مشاهدات اندک انجام می‌شود و از سوی دیگر با گذشت بیش از 60 سال از پیدایش دانش خانواده درمانی هنوز از روش‌هایی که متکی بر تفکر شهودی است بهره می برند و از یافته‌های پژوهش های معتبر کمتر استفاده می‌شود. در نتیجه محصول پژوهشی قابل قبولی تولید نمی‌شود و متخصصان بالینی روش کار خود را بر اساس پژوهش‌های غیرقابل قبول قرار می‌دهند و از طرف دیگر این یافته‌ها وارد حوزه عمل نمی‌شوند. هدف عمده این کتاب توصیف آموزش روش‌های پژوهش و نشان دادن مزایای کاربردی روش‌شناسی چندبعدی در این حوزه است. مولفان امیدوارند این کتاب افق و درک خواننده را از مولفه‌های روش های پژوهش افزایش دهد و شکافی که بین پژوهشگران بالینی و متخصصان این روش درمانی ایجاد شده است بر طرف نماید. امیدواریم که خواننده مطالب زیادی را از روش‌های توصیف شده بیاموزد. این کتاب به منظور حصول این اهداف تدوین شده و در قالب 21 فصل به خواننده ارائه می‌شود.