هدف اصلی نویسندگان برای نوشتن این کتاب از دیدهای بلند پروازانه میآمد که سالها در ذهن خود آن را پرورش داده بودندء اینکه مزیت اصلی مراقبهء فراتر از حالت روحی لذتبخشی که میتواند ایجاد کندء ویژگیها و صفات ماندگاری هستند که به دست میآیند و از آن با عنوان ویژگی دگرگون شده یاد میکنند. ویژگی جدیدی است که از تمرین مراقبه به دست میآید فارغ از خود مراقبه باقی میماند. آنها رفتار روزانه ما را کاملا شکل میدهند واین ماجرا منحصر به زمان انجام مراقبه یا کمی بعد از آن نیست.
اما بررسی ذهنآگاهی - یا هر تنوع دیگری از مراقبه - از زاویه دید علمی با این پرسش آغاز میشود که این روش چه زمانی کارآمد است و چه زمانی نیست؟ آیا این روش به کسی کمک میکند؟ آیا مزایای آن تفاوتی با مثلا ورزش دارد؟ این پرسشها از جمله پرسشهایی هستند که این کتاب به آنها پاسخ خواهد داد.