داشتن دوستیها و روابط بیشتر به معنای زندگی شادتر و سالمتر است و برای افزایش و تقویت خودباوری و اعتماد به نفس در کودکان و نوجوانان اهمیت بسیاری دارد و بیتردید بخشی از تمایل بچهها به برقراری ارتباطات دوستانه با همسن و سالان، ذاتی است و به صفات و خلق و خوی آنان بستگی دارد، اما بخش زیادی از آن نیز اکتسابی و تابع شرایط محیطی است که کودکان در مدرسه و در محل زندگی و رشد خود با آنها روبهرو میشوند.
مهارت دوستیابی با برقراری ارتباط و آشنایی با دیگران و شناخت آنان آغاز و سپس به تدریج عمیقتر میشود و مراحل بعدی آن پیموده میشود. اما کودکان و نوجوانان فرایند دوستی و دوستیابی را چگونه طی میکنند؟
کتاب «راهنمای دوستیابی در دوران نوجوانی» توسط یک روانشناس کودک و نوجوان که در زمینههای رواندرمانی با خانوادهها در حال فعالیت است، نوشته شده و مخاطب آن بچههای سنین اوایل نوجوانی به بعد است، و به شیوهها، فرایندها و راهکارهای موجود در مراحل مختلف دوستیابی میپردازد، و کتاب حاضر ضمن تاکید بر آن، راهکارهای مربوط را نیز آموزش میدهد.