بر محور این فرض دور می‌زند که برای هدایت افراد به سوی اهداف واقعی انسان می‌توان از آراء اندیشمندان پیشین و امروزین بهره گرفت، که، به رغم گذشت زمان، آنان هنوز می‌توانند جهت و حرکت بشر را به سر منزل حق و حقیقت باز نمایند.
نویسنده کتاب بر پایه این فرض 2 متفکر نامور، فارابی و ابن‌عربی، را از گذشتگان و نورعلی الهی را، از معاصران، برگزیده و سعی کرده تا نشان دهد که هر یک از این سه تن چه اهدافی برای انسان تعیین کرده‌اند و پیشنهادشان برای نیل به آن اهداف چیست.
کانون تاکید جهت‌ها و حرکت‌ها این است که در تفکر و معنویت سنت اسلامی عناصر عام و جهان شمولی وجود دارد که بر ابعاد تجربه همگانی انسانی مبتنی است: عناصری که مبانی ضروری برای ایجاد جامعه اصیل برخوردار از خلاقیت فرهنگی و تحقق فردی و تحول جمعی را تشکیل می‌دهند.