تجربه کردن، یورش بردن بر ناشناخته است. اتفاقی که پس از وقوع می‌توان چارچوب‌هایش را مشخص کرد. تئاتر تجربی در پی پژوهش شکل‌های تازه و مفاهیم نو و حتی ارتباطی نو است. این تئاتر از نظر زیبایی‌شناسی به دنبال شکل‌های انقلابی است و این‌گونه، هنر نمایش را از ریشه مورد پرسش قرار می‌دهد و درباره اهمیت وجودی و کارکردهای آن به یک تعریف، منطبق بر روزگار خود دست پیدا می‌کند.