فرآیند ارزیابی برای روان‌درمانی با بار عاطفی شدیدی همراه است. بیمار از درد روان‌شناختی و پریشانی در رنج است و این گام را شجاعانه، و گاهی نومیدانه، برداشته است تا برای آن حالت هیجانی خود کمک بگیرد.
جودی کوپر و هلن الفیل در کتاب کوتاه «راهنمای ارزیابی روان‌درمانی روان‌کاوانه» مجموعه‌‍ای از داستانواره‌های بالینی و ایده‌های مفهومی را، از چارچوب‌های نظری و مولفان گوناگون، ارائه می‌کنند. هدف این آگاهی‌دادن و یاری‌رساندن به ارزیابی‌کننده در کار بسیار مهم قضاوت درباره‌ی ماهیت پریشانی بیمار و مناسب بودن درمان روان‌کاوانه برای او است.
این کتاب خواننده را از تماس آغازین با بیماری متقاضی ارزیابی، از طریق پویایی‌شناخت خود جلسات مشاوره در واقعیت پیش می‌برد، و به موارد منع درمان روان‌کاوانه می‌پردازد. اگرچه گفته شده این کتاب برای کسانی نوشته شده است که ارزیابی درمان روان‌کاوانه را در بخش خصوصی انجام می‌دهند، به نظر من گستره‌ی موضوعاتی که در این کتاب عرضه شده به گونه‌ای است که برای کسانی که ارزیابی برای درمان پویشی احتمالی را در عرصه‌ی خدمات عمومی انجام می‌دهند نیز می‌تواند بسیار مفید باشد. کاری که این کتاب به خوبی از عهده‌ی آن برآمده ترویج این ایده است که در مواجهه‌ی موقعیت ارزیابی باید به هر چیزی تامل شود و در تصمیم‌گیری درباره‌ی پیشنهاد درمان به آن توجه شود. گستره‌ی تصویرهای بالینی و ایده‌های نظری توصیف‌شده خواننده را نسبت به بسیاری از چیزهایی که ممکن است در فرآیند ارزیابی پدیدار شوند آگاه می‌کند.
استنلی راسینکی
روان‌کاو، روان‌درمانگر و زوج‌درمان‌گر روان‌کاوانه
مدیر کلینیک پورتمن، موسسه تویستاک و پورتمن، لندن (2005 - 2016)