قریب بیست و پنج سال دوران آموزش، پژوهش و فعالیت‌های بالینی در رشته روان‌شناسی بالینی و روان‌درمانی و آشنایی با تفکر سیستم اندیش با رویکردی کل‌نگر ارتباط - محور و ترکیبی در برابر جزءنگری و کاهش‌گرایی و با در نظر گرفتن بافتار فرهنگی ایرانی- اسلامی من را بر آن داشت تا شیوه‌ای جدید برای درمان مراجعین خود در پیش بگیرم تا ضمن تحلیل و درمان گذشته فرد به آینده‌نگری و ساخت روایت و مسیر ویژه فرد از زندگی‌اش و از همه مهم‌تر استفاده از زمان و نیروی حال توجه شود شیوه‌ای که تا پایان عمر فرد را در جهت رشد و بالندگی قرار دهد: خودورزی!
خودورزی یک برنامه آموزشی درمانی است که بر مبنای شناخت و تحلیل گذشته و شخصیت فرد (بر این بودگی)؛ ساخت و آفرینش آینده (به آن شدگی) و حرکت در مسیر زندگی در زمان حال (تم زندگی)