جنی لاوسون از بیماری‌های جسمی و روحی مثل روماتیسم مفصلی، افسردگی، اضطراب، اختلال شخصیت دوری گزین و وسواس فکری - عملی رنج می‌برد؛ اما ظاهرا مجموعه این دردها برای او مضحک بود و از هر درد، دلیلی برای خندیدن بیرون می‌کشید. نمونه‌اش همین کتاب بیا وانمود کنیم هیچ اتفاقی نیفتاده است که او در آن، همه مصائب و مشکلاتش را به طنازانه‌ترین شکل ممکن روایت کرده است. در واقع این کتاب دلتان را می‌شکند. ممکن است در مواردی روح شما را هم آزار دهد، اما در نهایت خنده را بر لبتان جاری می‌کند؛ مثل خنده‌ای که در مراسم خاکسپاری سراغ آدم می‌آید؛ هم گستاخانه است و هم دیگر نمی‌شود جلویش را گرفت.