صدای انفجاری آمد. آتش روشنی داشت می‌سوخت، شعله‌هایش ترق و تروق می‌کردند و باز هم سوخت بیشتری می‌خواستند و طمع نابود کردن داشتند. هر کدام از زبانه‌های آتش بخشی از دانشمان را از ما می‌گرفت. شعله‌های آتش، ایده‌ها و قصه‌ها و همان ته‌مانده آزادی را که خیال می‌کردیم برای خودمان دست و پا کرده‌ایم، نابود می‌کرد.
کلمات در آتش می‌سوختند و احساس می‌کردم با سوختنشان قلبم تکه تکه می‌شود.