کمدیا دل/ آرته از حدود میانه سده شانزدهم پاگرفت، و موفقیت آن در اروپا و به ویژه فرانسه و ایتالیا، کشور خاستگاه‌اش، تقریبا تا نمیه دوم سده هجدهم پایدار ماند. این قالب اصیل هنر تماشا هنگامی دل/ آرته نام گرفت که بازیگران حرفه‌ای تصمیم گرفتند با تشکیل گروه‌های نمایشی ثابت به درباری‌ها و دیگر کسانی که از سر تفنن نمایش بازی می‌کردند نشان بدهند هنر نمایش یعنی چه. قالب هنری آن‌ها در ابتدا کمدیا ایمپروویزا (کمدی بداهه) و یا کمدیا آ سجتو (کمدی از نظر موضوع) نام گرفت، بعد کمدیا آ براچا (کمدی در آستین) خوانده شد، چون کمدی بازی‌های آن بر مبنای یک سناریو یا کانوواچو (به معنی «بوم نقاشی») شوخی‌های بداهه را به اصطلاح از آستین‌شان درمی‌آوردند؛ بعدها به آن «کمدی صورتک‌ها» هم گفتند، چون بیشتر شخصیت‌های آن با صورتک بر صحنه حاضر می‌شدند و با این کار تیپ ثابت (ماسکرا) می‌آفریدند. اما سرانجام این گونه یا ژانر هنری به «کمدی ایتالیا» (یا همان «کمدی») معروف شد. چون تقریبا سراپا به دست کمدی‌بازی‌های ایتالیایی آفریده شده و تکامل یافته بود.