نظریه‌ای در باب عدالت، اثر جان رالز، یکی از کتاب‌هایی ست که آیندگان به واسطه‌اش زمانه ما را یاد خواهند کرد. به جرات می‌توان گفت این کتاب مهمترین اثر فلسفه اخلاقی و سیاسی در سده بیستم است، اثری کلاسیک هم‌سنگ آثار ایمانوئل کانت و جان استوارت میل. رالز در این کتاب استدلال می‌کند که اصول صحیح در زمینه عدالت آن‌هایی ست که انسان‌هایی آزاد و عاقل، استقرار یافته در «وضعیت آغازین»، در پس پرده بی خبری، بر سرش توافق خواهند کرد: آنها در پس این پرده از جایگاه خود در جامعه، از طبقه، نژاد، یا جنسیت خویش، از استعدادها، هوش، و قوت بازوی خویش بی‌خبراند، و حتی نمی‌دانند چه برداشتی از خیر، یا آرمان نهایی زندگی خود، دارند. وی بر این اساس دو اصل عدالت را برای توزیع آزادی‌ها و خیرهای اجتماعی و اقتصادی استنتاج می‌کند. در سال 1975، برای نخستین ترجمه کتاب به زبان بیگانه- چاپ آلمان اثر- در نسخه اصلی بازنگری‌های عمده‌ای صورت گرفت. آن بازنگری‌ها، که به باور مولف در برگیرنده اصلاحات مهمی است در همه ترجمه‌های بعدی و سپس در سال 1999 در آخرین ویراست انگلیسی اثر گنجانده شد. ترجمه فارسی حاضر براساس همین نسخه است.