ساختن جهانی امن برای کودکان به هیچ وجه کار آسانی نیست. تجربه انواع آسیب‌های روانی در سال‌های ابتدایی زندگیء زمینه بروز هزار و یک جور اختلال روانی و جسمی مانند اعتیادء ارتکاب به جرائم خشنء فسادء فقر و ... را در سنین نوجوانی و جوانی فراهم می‌کند. آنچه در شمار زیادی از جوامع امروزی بر خلاف تظاهر نظام حاکم بر آن‌ها به اهمیت و ارتقاء جایگاه خانواده هر روز با اشکالی جدید و به گونه‌ای نه چندان محسوس در حال گسترش است بروز مشکلات جبران ناپذیری است که تنها به واسطه ناکارآمدیء فساد سیستماتیک و نبود اراده نزد حاکمان جامعه در مواجهه با انواع آسیب‌های اجتماعی به چشم می‌خورد.
اگر ما به عنوان والدین به دنبال ساختن جامعه‌ای به‌طور نسبی سالم برای فرزندانمان هستیم الان بهترین زمان برای شروع است. شروعی که می‌بایست با اصلاح تفکر و عملکرد خودمان فعلیت یابد که البته هیچ ارتباطی هم به نوع دیدگاه حاکمیت ندارد.