«یک گام مهم برای شفا این است که در هیجانات نسبت به والدین خودآزار باشیم. ممکن است تشخیص دهیم که والدینمان احتمالا به ما اهمیت میدهند و ما را دوست دارند، اما این به معنای داشتن مهارت و ظرفیت برای برآورده کردن صحیح نیازهای رشدی ما نیست. در این کتاب، میخواهیم به این موضوع بپردازیم که چگونه ترومای دوران کودکیتان بر شما تاثیر گذاشته است، اما سفر ما با هم به اینجا ختم نمیشود؛ با وجود اینکه کاملا قادر به تغییر وقایع سالهای شکلگیری خود نیستیم، در نهایت شفایمان از آن رویدادها مسئولیت ماست. اگر بخواهیم شرایط زندگیمان در بزرگسالی تغییر کند، خودمان مسئول این تغییر هستیم. آزادی واقعی در زندگی نهتنها در نتیجه درک آنچه ما را شکل داده است، بلکه در نتیجه تلاش برای رهایی یافتن از آن بهدست میآید.»