آنچه امروزه درباره سبک نوین زندگی، بر سر زبان‌هاست، مینیمالیسم است. هر مینیمالیستی می‌داند که زندگی سرشار از معامله است. وقت گذاشتن برای چیزی به معنی از دست دادن آن وقت برای چیز دیگر است.
البته به نظر می‌رسد که در مینیمالیسم موضوع مهم وسایل است ، اما وقتی به هم ریختگی‌ها را کنار می‌زنید و چارچوب ذهنی جدیدی می‌پذیرید ، می‌آموزید که مینیمالیسم اصلا ربط چندانی به وسایل ندارد. مینیمالیسم رژیم غذایی نیست که یا آن را رعایت کنید یا نکنید. اتاق سفیدی نیست که چیزی داخل آن نباشد به جز یک گلدان پر طراوت و یک اثر هنری هم چنین یک کمد کوچولو یا کشویی بدون انباشتگی و خرت و پرت یا اسباب بازی‌های دست‌ساز چوبی مرتب چیده شده نیست.
بر عکس ، مینیمالیسم یک چارچوب ذهنی است ، تصمیمی است که بر اساس آن آهسته و پیوسته ، در گذر ماه‌ها برای به دست آوردن زندگی مناسب تلاش می‌کنید، زندگی‌ای است که با آن کسی درون شماست هماهنگی دارد ، طوری که حتی شما را به فرد بهتری تبدیل می‌کند.