گفته‌اند که آدمی مخفی است در زیر زبان، یا به قولی زبان نسخه دیگر آدمی است. تصور انسان بی‌زبان و بی‌کلام، به‌نظر هر کسی را به هراس می‌اندازد. ارنستو گراسی در این کتاب پا فراتر می‌گذارد و نشان می‌دهد اگر سخن نبود و اگر انسان حیوان سخن‌پرداز نبود، نه عالمی در کار بود و نه آدمی. کتاب سخن‌پردازی در مقام فلسفه سویه، دیگری از خودمان را به ما نشان می‌دهد، این کتاب در حکم نامه‌ای است که پس از سال‌ها از عزیزی گمشده به دست ما می‌رسد. گراسی با دقت و ظرافت پیش از هر چیز تلقی ما را از زبان تغییر می‌دهد، سپس تصویری کاملا بدیع و نو از سنت انسان‌باوری ارائه می‌کند. کتاب حاضر حاکی از گذاری تازه در فلسفه و پژوهش‌ها درباره سنت انسان‌باوری است که احتمالا بسیار به کار پژوهشگران بیفتد.