به‌حقیقت می‌توان گفت که آیون، بخش کاملاً جدیدی از دانش بشری، یعنی نظم پژوهشی دقیقی را پی افکند که می‌توان آن را تاریخ روان آرکتایپی نامید. کاربست درون‌بینی‌های روانشناسی اعماق در مورد داده‌های تاریخ فرهنگ، اساس این نظم جدید را تشکیل می‌دهد. این فرایند تاریخی را اکنون می‌توان همچون خودافشایی آرکتایپ‌های ضمیر ناخودآگاه جمعی، در همان حال که از طریق اقدامات و فانتزی‌های بشریت در ظرف زمان و مکان ظاهر و متحول می‌شوند، مورد نظر قرار داد. یونگ در آیون آرکتایپ تصویر ذهنی خدا، خویش، را به‌عنوان موضوع پژوهش خود برگزید و نشان داد که این تصویر ذهنی چگونه خود را در طول دوره آیون مسیحیت به‌تدریج بازنموده است. کتاب آیون اثر حیرت‌انگیزی است که فهم آن کوشش زیادی را از جانب خواننده می‌طلبد. کتاب حاضر کوششی است برای اینکه این مشکل را تخفیف دهد و آیون را دسترس‌پذیرتر کند.