«فروید همچنان، هفتاد و پنج سال پس از مرگش، با افسانه‌هایش دودمان شاهانه‌اش، کاوشش در رویاها، داستان‌هایش از ایل و تبارهای بدوی، از گرادیوای قدم‌زن، از کرکسی که در کتاب لئوناردو یافت، از قتل پدر و از موسایی که الواح قانون را گم کرد، مخل خودآگاهی غربی است.
او را در نظر می‌آورم که عصایش را در هوا برای سامی‌ستیزها تکان می‌دهد؛ آراسته‌‌ترین پیراهنش را برای دیدار آکروپولیس می‌پوشد؛ رم را همانند عاشقی مقهور عشق درمی‌نوردد؛ به کودن‌ها می‌تازد؛ بی‌هیچ یادداشتی برای آمریکایی‌ها صحبت می‌کند؛ در منزل ابدی‌اش میان اشیایش، چائو‌چائوهایش، شاگردانش، زنانش و بیماران دیوانه‌اش حکم‌فرمایی می‌کند؛ با دقت تمام منتظر هیتلر می‌ماند بی‌آنکه بتواند نامش را ببرد؛ و من با خودم می‌گویم تا مدت‌های مدید همچنان متفکر بزرگ زمانه خود و ما باقی خواهد ماند.»
الیزابت رودینسکو، روانکاو و تاریخ‌نگار فرانسوی، در پروژه‌ای بلند‌پروازانه زندگی و کار زیگموند فروید را روایت می‌کند. روایت او گستره‌ای بسیار وسیع‌تر از زندگی شخص فروید است؛ از تولد پدر و مادر او در اوایل قرن نوزدهم تا شکل‌گیری خانواده و سپس تحولات پرفراز و فرود سیاسی و اجتماعی دو قرن گذشته آغاز می‌کند و در 2014، هنگامی که سارقان به محل نگهداری خاکستر فروید و همسرش وارد شدند پایان می‌دهد. جزئیات بی‌نظیر و تعهد استثنایی رودینسکو در گزارش حقایق، کتابی به وجود آورده است که چه‌بسا بهترین منبع برای شناخت فروید، و البته زندگی و زمانه او باشد.