کتاب «فروید، راهنمایی برای سرگشتگان»، به پنج فصل تقسیم شده است. ما در این اثر یک ترتیب تاریخی سفت و سخت را پیش نخواهیم گرفت. ما ابتدا با ظهور و بروز روان‌کاوی از روند درمان بیماران هیستریک آغاز می‌کنیم؛ کاری که فروید در همکاری با ژوزف بروئر در خلال دهه 1890 انجام داد. از آن‌جا که در فصل اول رشد درمان را پی می‌گیریم، پس در این قسمت موقتاً ره‌یافتی تاریخی اتخاذ نموده‌ایم. منتهی در فصل آخر به دیدگاه فراروان‌شناسانه‌ای توجه می‌کنیم که فروید آن را فرمول‌بندی کرد. در آن فصل، با جوک‌ها و روابط آن‌ها با ناخودآگاه (1905) آغاز می‌کنیم و با آینده یک وهم (1927)، سخن را به پایان خواهیم رساند.