رساله فرودستی زنان در سال 1861 و هم‌زمان با کتاب تاملاتی درباره حکومت انتخابی نوشته شده، اما در سال 1869 منتشر شد. فرودستی زنان به محض انتشار مورد توجه عموم قرار گرفت و به سرعت به زبان‌های فرانسه و آلمانی برگردانده شد. با وجود استقبال شگرف، این رساله از واکنش منفی و انتقادات تند به دور نماند، تا جایی که جیمز استفان در کتاب آزادی، برابری و برادری نوشت: من با این رساله از اولین تا آخرین جمله‌اش مخالفم.
زیگموند فروید نیز مخالف ترجمه این رساله به زبان آلمانی بود و باور داشت که جان استوارت میل در مورد سرنوشت زنان دچار اشتباه فاحش شده است زیرا او درنیافته است:
«طبیعت سرنوشت زن را پیشاپیش بر معیار زیبایی، فریبندگی و ملاحت، تعیین کرده است.»