بیشترین متدها و روش‌هایی که فروید برای دستیابی به ناخودآگاه ایجاد کرده است، دیگر به اکثر قریب به اتفاق دانشجویان روانشناسی و روانکاوی آموزش داده نمی‌شود؛ در عوض روانکاوان به سمت استفاده از راه‌های پیچیده و غیرمستقیم برای به بحث کشاندن و رمزگشایی واپس‌رانی، آموزش می‌بینند راه‌هایی که به نظر می‌رسد از شیفتگی تقریبا یک قرنی (از طرف پسافرویدی‌ها) نه به خودواپس‌رانی، بلکه به موانع رسیدن به آن سرچشمه می‌گیرد. موانعی که فروید در اوایل کار، آن هنگام که بیمارانش را تشویق می‌کرد وقایعی که منجر به شروع سیمپتوم‌های آن‌ها شده است را به یاد بیاورند، با آن مواجه می‌شد.