کودکان برای رشد سالم، نیازمند مراقبین دلسوز و ثابت و یک محیط غنی از محرکهای مختلف هستند. کودکانی که به فرزندخواندگی پذیرفته میشوند، نه مادر مهربانی کنار خود داشتهاند و نه فرصتی برای بازی کردن با اسباب بازیهای مختلف و کشف جهان. رشد این کودکان تحت تأثیر تجربه محدود زندگی در شیرخوارگاه یا زندگی در کنار والدین زیستی که به جای مراقبت به آنها آسیب میزدهاند، قرار گرفته است؛ به همین دلیل روشهای فرزندپروری مرسوم برای آرام کردن کودک و تسهیل رشد او، تقریباً بیاثر و در مواردی زیانآور هستند. در سالهای اخیر، پژوهشگران شیوههای جدیدی برای پرورش کودکان آسیبدیده را شکل دادهاند که به نحوی شگفتآور حلّال مشکلات خانوادههای فرزندپذیر و مربیان و مراقبین کودکان ساکن شیرخوارگاه و مراکز شبهخانواده است. کودک دلبسته، از جامعترین کتابهایی است که در این حوزه به چاپ رسیده است.