اصطلاح فلسفه بوم را نخستین بار آرنه ناس فیلسوف نروژی که دغدغه‌هایی اساسی در مورد رابطه فلسفه و محیط زیست داشت مطرح کرد این اصطلاح مرکب از دو واژه بوم‌شناسی و فلسفه است. گتاری در دهه‌ی آخر کار فلسفی و روانکاوانه خود با باز تعریفی از این ترم آن را از حوزه‌ی زیست محیطی خارج کرده و با بهره‌گیری انتقادی از آثار گریگوری بیتسن، متفکر چند رشته‌ای انگلیسی به شکل سه بوم روانی، اجتماعی و زیست محیطی معرفی می‌کند که با یکدیگر رابطه ناگسستنی دارند از دید گتاری معضل اساسی جدا کردن این سه حوزه‌ی مرتبط و به هم تنیده است. فلسفه بوم در تلاش است تا مسائل روانی، اجتماعی و زیست محیطی را بر اساس روابط در هم بافته‌ی این حوزه‌ها از نو تعریف کند و کنش‌های جدیدی را برای نجات زیست - جهان بیافریند که متناسب با این قلمروهای وجودی نوین‌اند.