فرد بوش کتاب بازنگری در تکنیک بالینی (Rethinking Clinical Technique) را بذرِ کارهای بعدی خود می‌داند. اساس کار او در نگارش این اثر همراه کردن نظریه و روش‌های عملی است. جنبه متمایز این کتاب این است که نویسنده در آن به موضوعاتی پرداخته که عمدتاً به روانکاوی آمریکایی در آن زمان مربوط هستند. درواقع نویسنده به قصد متمایز کردن رویکرد خود از سایر کسانی که ادعای فرویدی دارند و پاسخ به حملات نظریه‌پردازان روابط اُبژه (شامل روان‌شناسی خود، رویکرد رابطه‌ای، رویکرد بین‌فردی و مانند این‌ها) به تفکر فرویدی. این اثر در هفت بخش نگاشته شده که عنوان آن‌ها عبارت است از «برخی از باورهای رایج درباره تکنیک روانکاوی»، «نقش تقلیل‌یافته برای ایگو»، «نقش در حال گسترش ایگو»، «تاریخچه مختصری از روان‌شناسی ایگو»، «روابط اُبژه و مدل ساختاری»، «مکاتب روابط اُبژه» و «علل چندگانه، کارکردهای چندگانه».