عصر فنآوری و گرایش انسان به انجام فعالیتهای ماشینی، سکون به جای تحرک و حرکت، اسارت در دام فضاهای مجازی و شبکههای اجتماعی، وابستگی شدید به تلفن همراه، کوله باری از بیماریهای جسمی و روانی برای ما به ارمغان آورده است. نبود تحرک لازم در فعالیتهای روزمره، ساعتها سکون در یک مکان و در یک وضعیت خاص همه ما را دچار دردهای مزمن جسمی و روانتنی و نیز به هم ریختگی سیستم سوخت و ساز درونی نموده است، بر انسان امروزه واجب است که قدری عادات روزمره خود را نغییر داده و مقداری هر چند اندک از ساعات عمر خود را برای خویش صرف نماید، تا بلکه به قول اساتید در زندگی سراسر درد و رنج خود، درد و رنج کمتری بکشد.