عطار یکی از نامآورترین مردان روزگار خود بود و از نام‌آوران عرصه عرفان و تصوف. او در اوج فکری و سیر سلوک عارفانه بود و به حکمت و عرفان توجه داشت و همواره سعی داشت تا از حوادث روزمره زندگی مفاهیم عمیق را درک کند. آثار او شامل، تذکره‌الاولیا، اسرارنامه، الهی‌نامه، مصیبت‌نامه، جواهرالذات، وصیت‌نامه، منطق‌الطیر، بلبل‌نامه، حیدرنامه، شترنامه، مختارنامه، شاهنامه، خسرونامه، دیوان غزلیات، قصاید و رباعیات می‌باشد.