آمد سحری ندا ز میخانه ما / کی رند خراباتی دیوانه ما.
برخیز که پر کنم پیمانه ز می / ز آن پیش که پر کنند پیمانه ما.
ای آنکه گزیده جهانی تو مرا / خوشتر ز دو دیده و جانی تو مرا.
از جان صنما عزیزتر چیزی نیست / صد بار عزیزتر ز جانی تو مرا.
امشب بر ماست که آورد ترا / وز پرده بدین دشت که آورد ترا.
نزدیک کسی که بیتو در آتش بود / چون باد همی جست که آورد ترا...