زیگموند فروید روانشناس نامی معاصر، در سال 1937 کتاب «موسی و یکتاپرستی» را به رشته تحریر درمی‌آورد. کتاب حاضر یکی از آثار برجسته فروید می‌باشد که آن را در اواخر عمر خویش نوشته است. این کتاب بخشی از کارهای فروید در ارتباط با تئوری روانکاوی به منظور ارائه فرضیاتی در مورد رخدادهای تاریخی به شمار می‌‌رود.