امروزه، چه در درمانهای پزشکی و چه در درمانهای روانشناختی، دو اصل فوریت و نزدیکی ارائه خدمات امری پذیرفته شده است. فوریت به این معناست که بعد از مشاهده یک بیماری یا اختلال روانشناختی، خدمات مناسب در کوتاهترین زمان ممکن ارائه شود. چرا که اگر یک اختلال عاطفی رفتاری در دوران کودکی درمان نشود، به تدریج به مشکل شدید، جدی و مزمنی تبدیل خواهد شد که درمان آن به هزینه و وقت بیشتری نیاز خواهد داشت. اصل نزدیکی نیز بیانگر این است که این خدمات باید در نزدیکترین مکان ارائه شود. از این رو میتوان نتیجه گرفت که ارائه این خدمات در مقطع ابتدایی و راهنمایی نیز اجتنابناپذیر است.