آن چه مک اینتایر خلق کرده است، چیزی بیش از یک داستان جاسوسی صرف است. او روایتی از غامض‌ترین موضوعات، یعنی رفاقت نوشته است. زمانی که این داستان مهیج را با هیجان و ولع می‌خواندم، ناچار بودم دائما به خود یادآوری کنم که این نه یک داستان، بلکه روایتی واقعی بوده است. کتاب مانند اثری از گراهام گرین، یان فلمینگ، یا جان لوکاره است، که با چاشنی آثار پی. جی. وودهاس «طنز پرداز نامدار انگلیسی» به آن جان بخشیده شده است.