متن یک درام پارادوکسیکال کمیک اجتماعی و هم‌زمان تلخ‌مایه است که مایه‌های ابزورد هم به همراه داد که صرفا اجتماعی است و ارتباطی به وجوه فلسفی ندارد. این نمایش نهایتا و در کل در قالب کمدی رفتار ارائه شده و در آن یاسمینا رضا به عنوان نویسنده، دعوای بچه‌ها را به دعوای والدین تبدیل کرده است. او از طریق تحلیل موقعیت و رخدادهای مورد نظر و نهایتا با کنار زدن حایل‌های ظاهری و آشکار کردن شخصیت‌های درونی و پنهان والدین، همه چیز را آسیب‌شناسی می‌کند، طوری که در پایان، مخاطب به این نتیجه می‌رسد که بچه‌های بزرگ‌سال (والدین) مسبب اصلی دعوای بچه‌های خردسال (بچه‌هایشان) هستند.