شادمانی رستین و پایدار چیست؟ چگونه می‌توان به آن دست یافت؟ آیا شادی با لذت فرق دارد؟ آیا شاد بودن حقِ اصیلِ بشری است یا تکلیفی است که تحقق آن، زندگی شخصی و اجتماعی ما را دگرگون می‌کند؟ آیا شادی مسری است؟ رابطۀ میان شادمانیِ فردی و شادمانی اجتماعی چگونه است؟ آیا می‌توان همزمان هم شاد بود و هم ناشاد؟ آیا شادمانی و سعادت انسان به بخت و اقبالش بستگی دارد؟ فردریک لونوآر، نویسندۀ کتاب «شادمانی: رهنمون خردمندی» با سفری تاریخی، به این پرسش‌ها و حتی بیش از آنها پرداخته است و اطلاعات ارزشمدی را از نظریات بزرگترین متفکران تاریخ (از ارسطو و افلاطون و جوانگ‌تسو گرفته تا بودا و عیسی؛ از اسپینوزا و شوپنهاور تا کانت و فروید و یونگ و حتی بزرگترین عصب‌شناسانِ معاصر) برای دست‌یافتن به شادی، این حسِ گریزپای بشری، ارائه کرده است.
امید که ارائۀ این کوششِ فرهنگی به زبان فارسی، نشانی باشد از شادی: این طفلِ گمشدۀ سرزمین ما.