در فاصله 184 کیلومتری مسکو در خط آهنی که به سمت موروم و قازان میرود، حدود 6 ماه پس از آن واقعه، هنوز تمامی قطارها حرکت خود را کند میکردند و با احتیاط میگذاشتند. مسافران به پشت شیشهها یا خروجی واگنها میآمدند و میپرسیدند: راه را تعمیر میکنند؟ برنامه قطار عوض شده؟ فقط کارکنان واقعه را به خاطر میآوردند و میدانستند موضوع از چه قرار است... و البته من.