اندیشههای مردهام را
چونان برگهای خشکیده
بر فراز گیتی
با نوید زایشی نو
بگستران،
واژههایم را
با افسون این شعر
چونان خاکسترها و جرقههای آتشدانی نیمهخاموش
میان آدمیان
سرتاسر برافشان
و بر لبهای من
برای این زمین خفته
تو
شیپور پیشگویی را
به خروش وادار!