شهرام شهنازیان

دلت که پاک باشد داستانت پایان خوشی خواهد داشت

می‌دانید چرا اسم کتاب را گذاشته‌ام «پایان خوش حکایت تو از دل پاک تو آغاز می‌شود» چون احتمال وقوع عکس این گزاره وجود ندارد. چرا که امکان ندارد کسی که خلوص نیت و دل پاک دارد، پایان و سرنوشت بدی در انتظارش باشد. در هر شرایطی، و هر اتفاقی که بیفتد، کسانی که منحرف نمی‌شوند و در نیکی کردن صداقت نشان می‌دهند، قهرمان قصه‌های خودشان خواهند شد و در صحنه این دنیا، تجربه‌های خوبی از خود به یادگار خواهند گذاشت. هر لحظه زندگی ارزش بی‌نظیری دارد. خوبی و نیکی نهایت انسانیت است. بدی، رویدادی شخصی است و فرد را فرسوده می‌کند اما خوبی، اتفاقی اجتماعی است و به همین دلیل، هم منتشر می‌شود و توسعه می‌یابد و هم باعث تکامل فرد می‌گردد. خوبی، مدنیت است و بدی، انزوا و به همین دلیل یکی محکوم به فناست و آن دیگری محکوم به تکثیر. کسی که خوبی می‌کند انتظار جبران ندارد به همین دلیل دوستان زیادی پیدا خواهد کرد و نیکی هایش تکثیر خواهد شد. کسی که بدی می‌کند منقطع می‌شود اما کسی که خوبی می‌کند از فردیت و تنهایی در آمده، در جامعه تکثیر یافته و ریشه می‌گستراند.