ژوزه ساراماگو رمان‌نویس و روزنامه‌نگار پرتغالی بریتانیایی و عضو حزب کمونیست پرتغال بود. آثار او اغلب دیدگاه‌های متضاد در مورد حوادث تاریخی را با تاکید بر فاکتور انسانی بیان می‌کرد. ساراماگو جایزه نوبل ادبیات را در سال 1998 به دست آورد.
خاطرات کودکی آخرین رمان او محسوب می‌شود که در سال 2012 منتشر شد. این کتاب حول محور زندگی خانوادگی ساراماگو و اولین قدم‌های او در دنیای ادبیات می‌چرخد.
شاید منحصر به فردترین ویژگی ساراماگو را بتوان در استفاده از جمله‌ها و پاراگراف‌های طولانی دانست که گاهی زمان نیز درون آن تغییر می‌کند. بسیاری از منتقدان ادبی او را در ردیف نویسندگان پیرو سبک رئالیسم جادویی قرار می‌دهند و آثار او را با نویسندگان اسپانیایی زبان آمریکای لاتین مقایسه می‌کنند.
خاطرات کودکی نثری محاوره‌ای دارد و داستان تودرتوی آن که مدام میان خانه روستایی و خانه نویسنده در لیبسون در رفت و آمد است، برای خواننده بسیار جذاب و خواندنی است. روایت شیرین و صمیمی کتاب برای خواننده بسیار دلنشین است و همچنین مرور خاطرات نویسنده، حس کنجکاوی خواننده را نیز بیشتر برمی‌انگیزد. یادآوری غیرمنتظره خاطرات در جای‌جای کتاب و در میانه روند وقوع اتفاقات، می‌تواند بیانگر این نکته باشد که خاطرات ناگهان به ذهن ما هجوم می‌آورند بدون اینکه ما آنها را از پیش فراخوانده باشیم.