رمان عشق در تبعید، داستان انحلال تمام احتمالات خوشایند جهان، و به‌ویژه خاورمیانه است. پرسش این است: چرا تمام آن اتفاقات نویدبخش، حتّی اتفاق عشق، عقیم افتادند؟ در این کتاب به تماشای دومینوی ناکامی‌های متقاطع و متداخل می‌نشینیم و می‌بینیم که چگونه داشته‌ها و ساخته‌های فردی و اجتماعی ناگهان فرو می‌ریزند. بهاء طاهر در این رمان، که نیمه نخست دهه 1980 نوشته شده و سال 1995 به زبان عربی منتشر شده است، پیدایش و رشد بنیادگرایانی چون داعش و دیگران را پیش‌بینی کرده و روند عقب‌گرد نوگرایی نوپدید خاورمیانه را نشان داده است. او سال‌ها پیش نقشه سیاسی امروز منطقه را با کنکاش و تحلیل نشانه‌های موجود آن روزها، رسم کرده و پیش چشم خوانندگان گذاشته است. حالا ما این امکان را داریم که با خواندن عشق در تبعید، پیش‌بینی نویسنده را با واقعیت روی داده بسنجیم و بر پیش‌بینی‌اش آفرین بگوییم.