فئودور داستایفسکی نویسنده مشهور و تأثیرگذار روس تبار است. ویژگی منحصربه‌فرد نوشته‌های وی روانکاوی و نیز بررسی زوایای روانی و درونی شخصیت‌های داستان‌هایش است. بسیاری او را بزرگترین نویسنده‌ی روان‌شناختی جهان به حساب می‌آورند. موضوع اکثر داستان‌های وی همچون شخصیت خودش سرگذشت مردمی ست عصیان‌زده، بیمار و روان‌پریش.
کتاب نازنین و بوبوک منتخبی از داستان‌های کوتاه داستایفسکی است. تمام داستان‌های این کتاب بجز داستان بوبوک از کتاب "یادداشت‌های یک نویسنده"ی او گرفته شده‌اند. کتاب یادداشت‌های یک نویسنده مجموعه‌ای از آثار داستانی و غیرداستانی داستایفسکی را در خود جای داده است و در دو جلد به چاپ رسیده است. جلد اول آن بین سال‌های 1873 و 1876 منتشر شد. مطالب این کتاب بخش‌هایی از مجموعه مطالبی است که او برای گاهنامه‌ای که خود پایه‌گذاری کرده بود می‌نوشت.
کتاب نازنین و بوبوک از دو داستان کلی تشکیل شده است: داستان نازنین و داستان بوبوک. داستان نازنین شامل 6 فصل است که به ترتیب عبارتند از: من که بودم و او که بود، پیشنهاد زناشویی، نجیب‌ترین مردم باش ولی خودت باور مکن، همه نقشه همه نقشه، نازنین عصیان می کند و یک خاطره‌ی ترسناک. داستان بوبوک نیز شامل 5 فصل است که این 5 فصل عبارتند از: یک رویای پر از غرور، ناگهان نقاب افتاد، خوب می‌فهمم، فقط پنج دقیقه دیر شد و بوبوک.