یادگیری به انسان اجازه می‌دهد تا نسبت به هر یک از انواع دیگر موجودات، در انعطاف‌پذیری و سازش از مرتبه بالاتری برخوردار باشد. در حال حاضر دو چشم‌انداز اصلی نظریه‌ای به ما کمک می‌کنند تا بفهمیم که مردم چگونه یاد می‌گیرند. دیدگاه رفتارگرا که بر ارتباط میان محرک‌ها و پاسخ‌های مشاهده شدنی تاکید دارد و دیدگاه شناختی که بر نقش فرآیندهای ذهنی مربوط به یادگیری اصرار می‌ورزد. اصول (توصیف‌های مربوط به اینکه چه عواملی بر یادگیری تاثیر دارند) و نظریه‌ها (تبیین‌های مربوط به اینکه چرا عوامل مذکور آن اثرات را دارند) از رفتارگرایی و شناخت‌گرایی هر دو شاید مربیان را در بهینه‌سازی محیط‌های یادگیری و تسهیل پیشرفت دانش‌آموز یاری دهند.