جاتهکه در لغت به معنی تولد است و به مجموعه داستانهایی گفته میشود که زندگیهای پیاپی بودا ساکیامونی را توصیف میکند و با هر قصه گوشهای از سلوک وی را به نمایش میگذارد. بنا بر آنچه که در میان بوداییان رواج دارد، این قصهها را شخص بودا ساخته و پرداخته است تا همچون راهنمای اخلاق، فراراه مردمان باشد.
هدف از این گفتار کوتاه این است که اشارههایی به ارزشهای نهفته در جاتهکه،همچون سندی از فرهنگ جهانی داشته باشیم. در این انتخاب کوشش شده است که داستانها به گونهای باشد تا خواننده تصویری حتیالامکان کامل از جاتهکه داشته باشد. در این میان حکایتهای جانوران، داستانهای طنزآمیز، افسانههای پریان، قصههای عشقی و روایتهای اخلاقی و سرانجام تمثیلهای مربوط به پارمی (کارهای برجسته در اجرای فضیلتهای دهگانه آیین بودا) همه گنجانیده شده تا کنجکاوی خواننده را در هر زمینهای جوابگو باشد.