شاید این باور عامیانه را شنیده باشید که اگر قورباغه‌ای را در یک قابلمه آب جوش بیندازید، بلافاصله می‌پرد بیرون. اما اگر همان قورباغه را در آب ولرم بیندازید و بعد قابلمه را کم کم گرم کنید، قورباغه می‌پزد و می‌میرد. قورباغه فاقد قوه تجدیدنظر درباره موقعیت است و وقتی متوجه تهدید می‌شود که دیگر دیر شده است. اخیراً درباره این باور عامیانه پرس و جوهایی کردم و به نکته‌ای رسیدم: دروغ محض است. قورباغه‌ها نیستند که نمی‌توانند موقعیت‌سنجی کنند؛ ماییم.
تازه‌ترین کتابِ آدام گرنت، روانشناسِ سازمانی و استادِ مدرسه کسب و کارِ وارتون، دعوتی است برای بی‌توجهی به دانش‌ها و نظرهایی که دیگر چندان کمک‌حال نیستند. او در بازاندیشی نشان می‌دهد که اگر بتوانیم در هنر بازاندیشی به استادی برسیم، فرصت‌های بهتری برای موفقیت در محل کار و خوشبختی در زندگی خواهیم داشت. بازاندیشی کمک می‌کند هم راهکارهای تازه‌ای برای مشکلات قدیمی بیابیم و هم از راهکارهای قدیمی برای حل مسائل جدید بهره ببریم. اوج دانایی دانستنِ این است که چه زمانی باید برخی از ارزشمندترین ابزارهایمان - برخی از ارجمندترین تکه‌های هویتمان - را رها کنیم.