کسی را که اهل ایمان باشد می‌شناسی؟ وقتی او را می‌بینی، فرار می‌کنی؟ اگر این‌طور است، بدان دیگری نیازی به گریز نیست. چند لحظه‌ای بنشین. یک لیوان آب یخ بنوش. یک بشقاب نان ذرت بخور. شاید متوجه شوی چیز زیبایی هست که می‌توان یاد گرفت و نه تو را می‌گزد و نه ضعیفت می‌کند، فقط ثابت می‌کند در وجود تک تک ما جرقه‌ای الهی هست که شاید یک روز بتواند جهان را نجات دهد.
در آغاز یک پرسش بود. در پایان، آن پرسش پاسخش را گرفت. خداوند می‌خواند و ما با او زمزمه می‌کنیم و ترانه‌های بسیاری هست، اما فقط یک آهنگ را می‌خوانیم، فقط یکی، ترانه‌ی شگفت‌انگیز انسان.