علم پزشکی مانند سایر علوم تجربی پیوسته در حال پیشرفت و تغییر است. با توجه به نقش سایر علوم مثل فیزیک، شیمی در امور تشخیصی و درمانی این حوزه، با پیشرفت تخصصی این علوم روزنه‌های تازه‌ای برای درمان اختلالات و بهبود عملکرد بیماران برای ما گشوده می‌گردد. سال‌ها قبل مبتلایان به جذام افرادی خطرناک برای جامعه تلقی می‌شدند که باقی عمر خود را در محیط‌های بسته و جدا از خانواده و اجتماع سپری می‌کردند اما به یمن پیشرفت راه‌های تشخیصی عامل ایجادکننده بیماری شناسایی شد و درمان آن میسر گردید و امروزه کودکان ما جذام و جذامیان را در قصه‌ها و فیلم‌ها می‌بینند. روان‌پزشکی نیز از این قاعده مستثنی نیست. مبتلایان به بیماری‌های مزمن روان‌پزشکی با انگ بیماری روانی و افت عملکرد و محرومیت از سیر معمول زندگی دست و پنجه نرم می‌کنند و چشم به راه پیشرفت علوم و راه‌های درمانی جدید هستند.