یکی از چالش‌های همیشگی که متخصصان حوزه سلامت روانی، به‌ویژه درزمینة اندازه‌گیری و تشخیص اختلالات روانی و درنتیجه درمان آن مواجه هستند این است که آیا ارزیابی و درمان اختلالات روانی در فرهنگ‌های مختلف در قالب رویکرد اتیک و شاهدمحور غربی که نمونه‌های آن را می‌توان در نسخه‌های طبقه‌بندی اختلال‌های روانی مانند DSM و ICD یافت امکان‌پذیر است؟ پژوهش‌ها و فراتحلیل‌های انجام‌شده در سراسر دنیا ناتوانی این مدل‌های طبقه‌بندی که بر اساس ویژگی‌های فرهنگی کشورهای غربی شکل‌گرفته‌اند را در تشخیص و مداخله‌های درمانی اختلالات روانی در فرهنگ‌های غیر غربی نشان می‌دهند. ناکامی مدل‌های ارزیابی و درمان برآمده از فرهنگ غربی باعث گردید که یک پارادایم جدید با عنوان «پارادایم امیک» شکل بگیرد که معتقد است علائمی که در هر فرهنگ به‌عنوان علائم اختلال روانی تشخیص داده می‌شود ممکن است متفاوت از فرهنگ‌های دیگر بوده و درنتیجه، لازم است ارزیابی و تشخیص علائم و مداخله و درمان آن علائم نیز متفاوت باشد. شناسایی سندروم هایی که امروزه به عنوان «سندروم‌های وابسته به فرهنگ» معروف هستند و نمونه‌های زیادی از آنها را در فرهنگ‌های آسیایی، آمریکای لاتین، آفریقا، بومیان آمریکا، و طبیعتاً در میان مهاجران با تبارهای مذکور در کشورهای چندفرهنگی می‌توان یافت خود شاهدی بر تعاریف و علائم متفاوت اختلالات روانی در فرهنگ‌های مختلف هستند. کتاب حاضر راهنمای خوبی برای روانپزشکان، روانشناسان، انسان شناسان، مددکاران اجتماعی و جامعه‌شناسانی است که هر کدام به نحوی با آسیب شناسی روانی سر و کار دارند. این کتاب به متخصصان و محققان سلامت روانی کمک می‌کند تا نقش فرهنگ در شکل‌گیری، ارزیابی، تشخیص، و درمان اختلالات روانی را دریابند.