دنیای امروز ، ذهن ما را به بازی گرفته است .
پریشانحالی و اضطراب پیوسته رو به افزایش است . این سیاره عصبی و پرشتاب ، زندگی انسانها را عصبی کرده و به آن ضرباهنگی پرشتاب داده است . ارتباط میان ما بیشتر شده است و در عین حال بیشتر احساس تنهایی می کنیم . پیوسته تشویش می شویم به اینکه برای همه چیز از سیاست جهانی گرفته تا اضافه وزن خود ، نگران باشیم .
در سیارهای که ما را دیوانه می کند چگونه می توانیم عاقل بمانیم ؟
در این دنیای فناوری چگونه میتوانیم انسان بمانیم؟
هنگامی که به تشویش و اضطراب تشویق میشویم ، چگونه احساس خوشبختی کنیم ؟
اگر سبک زندگی ما به گونهای مهندسی شده باشد که احساس کنیم خوشبخت نیستیم ، تکلیف چیست ؟ و اگر چارهای برای آن وجود میداشت ، چه باید میکردیم ؟