ارتباطات، پدیده‌ای انسانی است؛ بنابراین تحت تاثیر زمان دایم در حال تغییر فرم و تولید ابزارهای روزآمد خود است. تئاتر نیز پدیده‌ای پیشرو، پویا و سازگار با حرکت‌های انسانی اجتماعی روز خود است و چون هنری ارتباطی است از مدل‌های مختلف ارتباطی برای استحکام گفتگوی میان صفحه و تماشاگر بهره می‌گیرد.
امروزه تئاتر به نسبت مولف‌های متنوع خود به فرم‌ها و مدل‌های ارتباطی فراوان دست یافته است. تئاتر تعاملی با زمینه و تاکید بر فضا و خلق موقعیت در هر مکان، مواجهه‌ای را میان گروه و تماشاگر به وجود می‌آورد.