در مطالعه تاریخ ایران در سده‌های نخستین اسلامی، همواره شاهد حضور حکومت‌های مستقل و نیمه مستقل در محدوده شرق ایران هستیم که هر یک به نحوی در راه احیای حاکمیت و فرهنگ کهن ایران در برابر اعراب تلاش کرده‌اند. در این میان برخی حکومت‌ها به دلیل نوپا بودن سازمان سیاسی یا عدم شکل گیری تاریخ‌نگاری سیاسی و به تبع آن فقدان منابع تاریخی و از همه مهم‌تر بی توجهی ایرانیان به علم انساب از پرداختن به آن‌ها غفلت شده است.
کتاب حاضر نخستین پژوهش مستقل برای شناسایی تاریخ سیاسی، نظام دیوانی و جنبه‌های اجتماعی و فرهنگی این خاندان ایرانی است که نزدیک به یک قرن و نیم، به شکل موروثی در ولایت جوزجان و نواحی اطراف آن، از توابع خراسان بزرگ حکومت می‌کردند و همواره نوعی سرسپردگی و در عین حال تعاملات سیاسی با حکومت‌های هم عصر خود همچون سامانیان و غزنویان داشتند.
ادب‌پروری، دانش‌دوستی و عدالت‌محوری امرای فریغونی مهم‌ترین وجه تمایز ایشان از دیگر ملوک خراسان به شمار می‌رود که عامل مهمی در مطلوبیت سیاسی، محبیوبیت اجتماعی و تعالی فرهنگی قلمرو تحت سیطره آن‌ها در جوزجان بوده است.